ماده ای مخفی در انار دشمن آلزایمر است
فیکس سرور: دانشمندان می گویند چیزی در انار وجود دارد که می تواند به مغز کمک نماید آلزایمر را از بین ببرد.
به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا، دانشمندان در مقاله ای جدید گزارش دادند ماده ای که در خوراکی هایی مانند انار، توت فرنگی و گردو یافت می شود، توانایی تشخیص و حذف سلول های لطمه دیده را در موش هایی که بیماری آلزایمر را تجربه می کنند، بازیابی کرده است.
به نقل از اس ای، این تیم تحقیقاتی قبلاً نوعی ویتامین B3 به نام ریبوزید نیکوتین آمید(NR) را یافته بود که به حذف میتوکندری های لطمه دیده در مغز کمک می نماید.
هنگامی که این سیستم های «پاکسازی عصبی» قطع می شوند، ضایعات آغاز به انباشته شدن می کنند و زمینه را برای بیماریهای تخریب کننده عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون فراهم می کنند.
ویلهلم بور زیست شیمی دان دانشگاه کپنهاگ دانمارک می گوید: خیلی از بیماران مبتلا به بیماریهای تخریب عصبی، اختلال عملکرد میتوکندری را تجربه می کنند که به عنوان میتوفوناژی نیز شناخته می شود. این بدان معناست که مغز در از بین بردن میتوکندری های ضعیف که در نتیجه تجمع می یابند و بر عملکرد مغز تاثیر می گذارند، مشکل دارد.
وی ادامه داد: اگر بتوانید پروسه میتوفوناژی را تحریک کنید و میتوکندری ضعیف را حذف کنید، نتایج بسیار مثبتی را شاهد خواهید بود.
راه اندازی مجدد این سیستم های نابودگر ضایعات مغزی به این معنا است که قسمتی از زباله های مغزی در رابطه با آلزایمر که در نهایت به تشکیل پلاک های آمیلوئید و گره های نوروفیبریلار که مشخصه این بیماری هستند کمک می نماید، می توانند پاک شوند. بدین سبب کل سیستم کمی آسان تر و طولانی تر کار می کند.
در مطالعه قبلی این تیم، موش های مبتلا به مدل بیماری آلزایمر ترکیب NR را به عنوان مکمل دریافت نمودند که با افزایش تولید یک کوآنزیم متابولیک ضروری به نام نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید(NAD)، پروتئین های درهم تنیده و لطمه به دی ان ای را در مغزشان کم کرد.
هم اکنون بور و همکارانش دریافته اند که ماده ای به نام اورولیتین ای(urolithin A) که در انار یافت می شود، تقویت مشابهی را به مغز درحال مبارزه با بیماریهای عصبی می دهد.
پژوهشگران دریافتند موش های مبتلا به آلزایمر که تحت درمان طولانی مدت با این ماده قرار گرفته اند، توانایی هایشان در یادگیری، حافظه و حس بویایی بهبود یافته است.
این پروتئین بر پروتئینی به نام کاتپسین زی(cathepsin Z) تأثیر می گذارد که بنظر می رسد در مغزهای آلزایمری بیش از اندازه فعال است و در التهاب حاصل از آن نقش دارد.
درمان با Urolithin A تولید این پروتئین را به سطحی هم تراز با مغزهای غیر آلزایمری محدود می کند و در غیاب آن پروتئین، فرآیندهای سلولی خاصی که به تجزیه ضایعات بیولوژیکی کمک می کنند، بازسازی شدند.
همین طور مشاهده شد که درمان با Urolithin A به تعدیل پاسخ های ایمنی و سایر مسیرهای فیزیولوژیکی خاص برای آلزایمر منجر می شود.
مکمل هایی مانند این لزوما از بیماری هایی مانند آلزایمر پیشگیری یا آنرا درمان نمی کنند، اما تحقیقاتی مانند این نشان میدهد که ممکنست به بدن کمک کنند تا انبوه زباله های مولکولی درحال رشد را پاکسازی کند و بطور بالقوه پیشرفت بیماری را کم کند.
بور می گوید: مزیت کار با یک ماده طبیعی کاهش خطر عوارض جانبی است.
وی ادامه داد: مطالعات مختلفی تا حالا نشان داده است که مکمل های NAD عوارض جانبی جدی ندارند. دانش ما در مورد Urolithin A محدود است اما همانطور که اشاره کردم، آزمایش های بالینی با آن در بیماریهای عضلانی موثر بوده است و الان باید به بیماری آلزایمر دقت کنیم.
از آنجا که این نتایج از مطالعه روی موش ها حاصل شده است، ما نمی توانیم مطمئن باشیم که urolithin A اثرات مشابهی بر مغز انسان خواهد داشت، مگر زمانی که مطالعات بالینی آنرا نشان دهد. همین طور نمی توان نتیجه گرفت که افزودن انار و توت فرنگی به غذای روزمره تأثیر قابل توجهی بر سلامت شناختی خواهد داشت. اما پژوهشگران به اندازه کافی برای ادامه بررسی این مساله مصمم هستند.
بور می گوید: بااینکه این مطالعه بر روی موش ها انجام شد، اما چشم اندازها مثبت هستند. ما هنوز نمی توانیم هیچ چیز قطعی در مورد مقدار مصرف روزانه انار بگوییم، اما من تصور می کنم که باید بیش از یک انار در روز استفاده نمود. با این وجود، این ماده هم اکنون به شکل قرص نیز دردسترس است و ما هم اکنون در تلاش هستیم تا دوز مناسب آنرا پیدا نماییم.
این پژوهش در مجله Alzheimer's & Dementia انتشار یافته است.
منبع: فیكس سرور
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب