آینده عكاسی از سیاه چاله ها چه خواهد شد؟
به گزارش فیكس سرور روز دهم آوریل روز مهمی در نجوم بود چون كه اخترشناسان برای اولین بار توانستند از سیاه چاله ای موسوم بهˮ Powehiˮ تصاویری را ثبت و منتشر كنند. سیاهچاله ˮPōwehiˮ در كهكشانی به نام ˮM۸۷ˮ قرار دارد كه ۵۵ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.
به گزارش فیكس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، به لطف تلسكوپ "افق رویداد" دانشمندان توانستند این تصویر را ثبت كنند اما حالا این سوال برای افراد پیش آمده كه آینده عكاسی از سیاه چاله ها چه خواهد شد؟
"شفرد دوئلمن"(Sheperd Doeleman) رئیس مأموریت تلسكوپ افق رویداد در كنفرانسی كه طی آن از اولین تصویر سیاه چاله رونمایی كردند اظهار داشت: به دست آوردن و ثبت اولین تصویر واقعی از سیاه چاله بدین معنا نیست كه كار ما تمام شده است. ما بزودی می توانیم تصاویر سیاهچاله های دیگری را هم مشاهده نماییم.
تلسكوپ افق رویداد، داده های چندین تلسكوپ رادیویی در سراسر جهان را ادغام می كند. تصویر سیاه چاله شكار شده توسط شبكه ای از هشت تلسكوپ در سراسر جهان ثبت شده است.
دوئلمن در ادامه اضافه كرد: بزودی ما تلسكوپ دیگری را هم به ۸ تلسكوپ یاد شده اضافه خواهیم كرد چونكه این كار سبب بهبود كیفیت تصویربرداری خواهد شد.
تا به امروز، تلسكوپ "افق رویداد" سیاهچاله ها را تنها در یك فركانس (نور با طول موج ۱.۳ میلی متر) رصد می كرد اما در آینده نزدیك مقرر است تلسكوپ مذكور سیاهچاله ها را در یك فركانس با طول موج ۰.۸۷ میلی متر رصد كند كه این عمل می تواند منجر به پیشرفت های بسیاری شود.
یكی از برنامه های دیگری كه پژوهشگران برای مطالعه انجام خواهند داد، مأموریت" آنتن فضایی تداخل سنج لیزری" است كه آژانس فضایی اروپا آنرا رهبری خواهد نمود. بنابر گفته دانشمندان این مأموریت در اواسط سال ۲۰۳۰ صورت خواهد گرفت.
آنتن فضایی تداخل سنج لیزری(Laser Interferometer Space Antenna) كه به اختصار لیسا (LISA) نامیده می شود یك طرح پیشنهاد شده با هدف آشكارسازی و اندازه گیری دقیق امواج گرانشی ساطع شده از سیاه چاله های غول پیكر ادغام شده است.
چگونه سیاه چاله ها به وجود می آیند؟
تمام ستارگان عمری محدود دارند این بدین معنا است كه عمر آنها طولانی است اما محدود، برای مثال خورشید تقریباً پنج میلیارد سال عمر دارد و حدوداً پنج میلیارد سال دیگر هم به حیات خود ادامه خواهد داد اما در نهایت خورشید به حدی بزرگ خواهد شد كه به زمین خواهد رسید. بعد از رسیدن به زمین، خورشید به شكل یك هسته مرده ی كوچك به نام "كوتوله ی سفید" (While Dwarf) در خود فرو خواهد ریخت.
اما ستارگان بزرگ تر از خورشید (حداقل بیست برابر آن) مرگ دراماتیك تری دارند چون كه آنها در نهایت انفجاری به نام "ابرنواختر" را تجربه خواهند كرد (عكس پایین سمت چپ) كه بعد از آن به یك نقطه بسیار كوچك به نام "تكینگی" فرو خواهند ریخت كه این مورد سبب تشكیل سیاه چاله در اطرافشان می شود.
سیاه چاله حجمی كروی اطراف تكینگی است كه اگر جسمی به درون آن بیفتید دیگر راه بازگشتی ندارد. سطح این سیاه چاله افق رویداد نام دارد. سیاه چاله ها بعد از تشكیل می توانند بزرگ تر شوند. هرچه ستاره ی اولیه بزرگ تر باشد افق رویداد بزرگ تری تشكیل می شود. با عنایت به اینكه سیاه چاله ها گرانش بسیار زیادی دارند می توانند هر چیزی حتی گازها و ستارگان را هم ببلعند. ازاین رو آنچه اوایل قرن بیستم به صورت نظریه پیش بینی شده بود واقعاً در جهان هستی رخ می دهد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب