کشف رازی غیرمنتظره در مورد سحابی حلقه جنوبی فیکس سرور: مشاهدات رادیویی با طول موج زیر میلی متری از سحابی حلقه جنوبی نشان داده است که این سحابی در حقیقت یک حلقه دوتایی است که از برهم کنش سه ستاره شکل گرفته است. به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا، سحابی باشکوه حلقه جنوبی پیله یک ستاره درحال مرگ است و رازی درون خود دارد. دانشمندان متوجه شده اند که این سحابی ساختار دو حلقه ای را نشان میدهد که نه یک بلکه احتمالاً سه ستاره در قلب آن وجود دارد. به نقل از اسپیس، سحابی حلقه جنوبی که ان جی سی ۳۱۳۲(NGC 3132) نیز نامیده می شود، یک سحابی سیاره ای است که در فاصله ۲۰۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی بادبان قرار دارد. نام «سحابی سیاره ای» یک نام اشتباه است برای اینکه چنین سحابی هایی هیچ ربطی به سیارات ندارند. در عوض، آنها نمایانگر نفس های آخر ستارگان درحال مرگ هستند که در نهایت به یک کوتوله سفید تبدیل می شوند. یک سحابی از پوشش بیرونی یک ستاره درحال مرگ تشکیل شده که بدنبال گذراندن فاز غول سرخ ستاره، مواد آن به فضا انتشار یافته است. سحابی حلقه جنوبی در ماه دسامبر سال ۲۰۲۲ توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب(JWST) تصویربرداری شد. تصاویر گاز هیدروژن مولکولی را نشان می داد که «اسکلت بیرونی» سحابی را می سازند. این گاز با دمایی برابر با ۱۰۰۰ کلوین(۷۲۶ درجه سانتیگراد) تابش می کند و با نور فرابنفش که از خود کوتوله سفید می آید، گرم می شود. با این وجود، این اسکلت بیرونی تنها بخش کوچکی از گاز مولکولی در سحابی را نشان میدهد. گروهی به سرپرستی جوئل کاستنر(Joel Kastner) از موسسه فناوری روچستر بدنبال گاز مولکولی بیشتر سحابی، بطور خاص به جستجوی گاز مونوکسید کربن با بهره گیری از آرایه زیر میلی متری اس ام ای SMA که گروهی متشکل از هشت تلسکوپ رادیویی بر روی یک آتشفشان غیرفعال به نام موآنا کیا(Mauna Kea) در هاوایی است، پرداختند. مونوکسید کربن با هیدروژن و سایر گازهای مولکولی داخل سحابی مخلوط می شود، بدین سبب مشاهده محتوای مونوکسید کربن در حقیقت نماینده ای برای مشاهده تمام مولکول های دیگری است که به آسانی قابل تشخیص نیستند. اس ام ای توانست هم توزیع و هم سرعت مولکول های مونوکسید کربن را اندازه گیری نماید و نشان دهد که کدام بخش ها به سمت ما حرکت می کنند و کدام یک از ما دور می شوند. کاستنر در اطلاعیه ای مطبوعاتی اظهار داشت: جیمز وب مولکول های هیدروژن و نحوه انباشته شدن آنها در آسمان را به ما نشان داد، در صورتیکه آرایه زیرمیلی متری مونوکسید کربن سردتری را به ما نشان میدهد که در تصویر جیمز وب نمی توانید ببینید. همانطور که از نام حلقه جنوبی پیداست، در درجه اول از نظر دید ما این سحابی به شکل یک حلقه است. مشاهدات اس ام ای نشان داد که این حلقه درحال انبساط است. با این وجود، داده ها همین طور به تیم کاستنر اجازه داد تا نقشه سه بعدی از اسکلت بیرونی مولکولی سحابی را ایجاد کنند. این یک شگفتی ایجاد کرد. پژوهشگران نه فقط توانستند نشان دهند آن چه ما به عنوان حلقه می بینیم فقط یک بخش در یک سحابی دو قطبی است که در آخر آن دیده می شود، بلکه حلقه دومی را نیز عمود بر حلقه اول پیدا کردند. کاستنر اظهار داشت: زمانی که آغاز به چرخاندن کل سحابی بصورت سه بعدی کردیم، بلا فاصله دیدیم که این واقعا یک حلقه است و سپس از دیدن حلقه دیگری شگفت زده شدیم. کل چیدمان عجیب و غریب یک دُم جذاب نه یک، نه حتی دو، بلکه احتمالاً سه ستاره را در قلب سحابی ترسیم می کند. تنها یکی از این ستاره ها یعنی پرجرم ترین آنها، به آخر عمر خود رسیده است. اما این سه ستاره، اگر هر سه واقعا وجود داشته باشند، به احتمال زیاد یا خیلی به هم نزدیک هستند یا بسیار کم نور هستند که نمی توان آنها را بطور جداگانه توسط جیمز وب مشاهده کرد. شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان میدهد تعدادی از سحابی های سیاره ای، دستکم آنهایی که ساختارهای پیچیده ای دارند، از تداخل یک ستاره همراه با یک ستاره درحال مرگ مرکزی تشکیل شده اند. در حلقه جنوبی، تیم کاستنر معتقدند که یک منظومه سه گانه که از یک منظومه دوتایی نزدیک تشکیل شده است ازطریق یک ستاره سوم دورتر در شعاع مداری ۶۰ واحد نجومی می چرخد. یک واحد نجومی، AU به فاصله بین زمین و خورشید گفته می شود. دو بخش حلقه جنوبی دارای یک خط باریک مانند ساعت شنی هستند که خاصیت مشترک سحابی های سیاره ای است که از یک منظومه ستاره ای دوتایی سرچشمه می گیرند که در آنها یکی از ستاره ها به آخر عمر خود می رسد. ستاره دیگر قادر می باشد مواد خارج شده از ستاره درحال مرگ را به هم بچسباند و دو لوب را تشکیل دهد. مشاهدات فروسرخ میانی جیمز وب از این فرضیه پشتیبانی می کند، برای اینکه نور مادون قرمزی از منظومه ستاره ای مرکزی را پیدا کرده است که نشانه کلاسیک یک دیسک غبارآلود است که از تعامل بین غول سرخ و یک همراه نزدیک به آن تشکیل می شود. بنابراین، این منشا نخستین حلقه را توضیح می دهد. بگفته پژوهشگران، منشا حلقه دوم کمتر مشخص است. بااینکه حلقه جنوبی دو لوبی به نظر می آید، تعدادی از مواد باید بصورت یک پوشش تقریباً کروی یا بیضی شکل از موادی که توسط غول سرخ بیرون ریخته شده است، انتشار یافته باشد که یک رویداد سریع از دست دادن جرم است که شاید نمایانگر بازدم نهایی مواد برای ترک کوتوله سفید باشد. منظومه ستاره ای دوتایی مجموعه ای از جت های سریع و باریک تولید می کند، اما اگر ستاره سومی وجود داشته باشد، گرانش ستاره اضافی روی منظومه دوتایی درونی اثر می گذارد و موجب می شود که جهت انتشار جت ها مانند یک فرفره درحال چرخش «لرزان» شود. جت های پیش رو می توانند یک حفره دایره ای شکل در جزء بیضی شکل سحابی ایجاد کنند و در نتیجه حلقه دوم را شکل دهند. کاستنر تاکید می کند که این توضیح هنوز هم حدس و گمان است، اما حفره یونیزه مرکزی سحابی شواهدی از چنین جت هایی در ساختار خود دارد. سحابی های سیاره ای فقط نشان دهنده مرگ ستاره ای نیستند. آنها همین طور وعده زندگی جدیدی را می دهند. هنگامی که یک سحابی سیاره ای درحال گسترش در فضای بین ستاره ای پراکنده می شود، مولکول های آن در سراسر کیهان پخش می شود و در ابرهای مولکولی غول پیکری که نسل بعدی ستارگان و سیارات را می سازند، جمع می شوند. بنابراین، وقتی از زیبایی مرگ ستاره ای در سحابی هایی مانند حلقه جنوبی شگفت زده می شویم، می توانیم آنرا به عنوان ققنوس ستاره ای تصور نماییم که روزی از خاکستر بیرون می آید و چرخه تولد ستاره و مرگ را از نو شروع می کند. منبع: fixserver.ir 1403/02/14 10:00:04 0.0 / 5 241 تگهای خبر: پژوهش , دانش , فناوری این پست فیکس سرور را پسندیدید؟ (0) (0) X تازه ترین مطالب مرتبط درمان جدیدی برای سرطان که به سلول های سالم لطمه نمی رساند تاریخ رصدخانه های ایران مرور شد مردان و زنان تجربه متفاوتی از درد دارند سازمان نقشه برداری سرباز نخبه پذیرش می کند نظرات بینندگان فیکس سرور در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۳ بعلاوه ۳