معمای بشقاب پرنده عجیب آمریکا حل شد
به گزارش فیکس سرور، ماهواره ناسا از حفره های وهم آوری در ابرها تصویربرداری کرده که پیش تر گزارش هایی را در خصوص دیدن بشقاب پرنده به همراه داشت اما حالا مشخص شده که عامل شکل گیری آنها هواپیما بوده است.
به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا، به تازگی یک زنجیره از ابرهای عجیب در شمال غربی مجمع الجزایر «فلوریدا کیز»(Florida Keys) شبیه به یک چتر دریایی غول پیکر شناور یا شاید یک بشقاب پرنده دیده شد.
به نقل از دیلی میل، یکی از اینفلوئنسرهای «تیک تاک»(TikTok) ویدئویی را از این ابرها پست کرد که در پس زمینه آن، موسیقی فیلم ترسناک «چیزهای عجیب»(Stranger Things) شنیده می شود اما علت آن در حقیقت، یک شیء پرنده شناخته شده بود. عامل شکل گیری این ابرها، هواپیما بود.
برپایه گزارش ناسا، ابرهای معروف به «ابرهای کاووم»(Cavum clouds) که ماهواره «ترا»(Terra) اواخر ژانویه سال جاری از آنها تصویربرداری کرد، آن قدر عجیب هستند که مردم گاهی آنها را نشانه ای از وجود بشقاب های پرنده می دانند.
منشا واقعی ابرهای کاووم حدودا ۷۰ سال برای دانشمندان ناشناخته مانده بود؛ تا این که سر انجام هواشناسان در سال ۲۰۱۰ به این مورد پی بردند. آنها دریافتند این شکل های عجیب زمانی ایجاد می شوند که هواپیما از میان «ابرهای آلتوکومولوس»(Altocumulus cloud) پرواز می کند. ابرهای آلتوکومولوس، یک مجموعه از ابرهای کوچک هستند که مابین ۷۰۰۰ تا ۲۳ هزار فوت بالای سطح زمین تشکیل می شوند.
دانشمندان «سازمان دانشگاهی پژوهش های جوی»(UCAR) که مدیریت مرکز پژوهش های جوی «بنیاد ملی علوم آمریکا»(NSF) را بر عهده دارد، سرپرستی پژوهش های سال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ را بر عهده داشتند که معمای ابرهای کاووم را حل کردند.
گروه سازمان دانشگاهی پژوهش های جوی دریافتند که ابرهای آلتوکومولوس در ارتفاع متوسط، از بخار آب غیرمعمول خالصی تشکیل شده اند که فوق العاده خنک است؛ به این مفهوم که با وجود دمای سرد این قطرات شناور به یخ تبدیل نشده است اما زمانیکه بال های هواپیما یا حرکت ملخ های آن فشار اطراف این قطرات را تغییر می دهند، فرآیندی به نام «انبساط آدیاباتیک»(Adiabatic process) در هوا رخ می دهد و شرایط حساسی که بخار را مایع نگه می دارد، از بین می برد.
«آدام ویلند»(Adam Voiland) پژوهشگر «رصدخانه زمین» ناسا نوشت: بلورهای یخ باردیگر بلورهای یخ بیشتری را تولید می کنند چونکه قطرات مایع همچنان به یخ زدن ادامه می دهند. بلورهای یخ در نهایت به اندازه ای سنگین می شوند که از آسمان سقوط می کنند و یک فضای خالی را در لایه ابر باقی می گذارند.
سازمان دانشگاهی پژوهش های جوی دریافت که خنک سازی آدیاباتیک ناشی از این تغییرات فشار و حجم، به صورت مؤثر بخار آب فوق سردشده را تا ۳۶ درجه فارنهایت دیگر پایین می آورد و یک هسته یخی همگن را بوجود می آورد.
باآنکه این بلورهای یخ تازه تشکیل شده اغلب فرومی ریزند و سوراخ هایی را به جا می گذارند اما گاهی اوقات این طور نیست. ویلند تصریح کرد: بلورهای یخ درحال سقوط اغلب در مرکز سوراخ ها مانند دنباله های باران دیده می شوند که هیچگاه به زمین نمی رسند و «میلابی» یا «ویرگا»(Virga) نامیده می شوند.
پژوهش سازمان دانشگاهی پژوهش های جوی، داده های ترکیبی را از پروازهای هواپیما، مشاهدات ماهواره ای و مدلهای آب وهوایی برای ایجاد یک نظریه قوی از این فرایند عرضه می دهد.
دانشمندان این سازمان توانستند نشان دهند که زاویه عبور هواپیما از میان ابرهای آلتوکومولوس، خصوصیت های سوراخ سوراخ ابرهای کاووم را تغییر داده است. وقتی هواپیماها با یک زاویه تند از آن عبور کردند، ابرهای کاووم کوچک تر و دایره ای بیشتری تولید شدند اما اگر هواپیما با یک زاویه تدریجی و کم عمق از میان ابر عبور کند، به جای آن ابرهای کاووم با دنباله های طولانی تر ویرگا تولید می شوند.
حتی با وجود حل شدن این معمای هوایی، باز هم خیلی از افراد با دیدن حفره های غیر عادی و شکاف های آبی رنگ تشکیل ابر کاووم شگفت زده می شوند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب