پژوهشگران موسسه ماكس پلانك بررسی كردند؛
تفاوت مغز انسان مدرن و نئاندرتال ها در چیست؟
به گزارش فیکس سرور، نتایج پژوهش جدید پژوهشگران موسسه ماکس پلانک نشان می دهد، انسان های امروزی نورون های مغزی بیشتری نسبت به نئاندرتال ها تولید می کنند.
به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از تی ای، چه چیزی انسان های مدرن را منحصر به فرد می کند؟ پژوهشگران موسسه ماکس پلانک در جدید ترین مطالعه خود اعلام کردند، انسان های امروزی نورون های مغزی بیشتری نسبت به نئاندرتال ها تولید می کنند.
تصور می شود یکی از توضیح های اصلی برای شناخت تکامل انسان، افزایش اندازه مغز و تولید نورون در طول رشد مغز بوده است. مغز نئاندرتال ها از نظر اندازه شبیه به انسان های امروزی بوده اما از نظر شکل متفاوت بوده است. چیزی که ما نمی توانیم از فسیل ها دریابیم اینست که چگونه مغز نئاندرتال ها امکان دارد در عملکرد یا سازماندهی لایه های مغز، مانند نئوکورتکس، تفاوت داشته باشند.
نوقِشر یا نئوکورتکس (neocortex)، بخشی از مغز پستانداران است. این بخش لایه بیرونی دو نیم کره مغزی است و خود از شش لایه I تا VI تشکیل شده است که VI درونی ترین و I بیرونی ترین لایه آن است. نوقشر بخشی از قشر مغز است و در همه پستانداران در عملکرد حواس، تولید دستورهای حرکتی، تصمیم گیری مکانی، خودآگاهی و زبان نقش دارد.
دانشمندان موسسه بیولوژی سلولی مولکولی و ژنتیک ماکس پلانک (MPI-CBG) در درسدن آلمان در جدید ترین مطالعه، اثر یک تغییر اسید آمینه منفرد در پروتئین ترانسکتولاز مانند ۱ (TKTL۱) را بر تولید گلیای شعاعی پایه که بخش زیادی از نئوکورتکس را تولید می کند، تحلیل و بررسی کردند. آنها دریافتند که نوع پروتئین TKTL۱انسان مدرن که تنها یک اسید آمینه با نوع نئاندرتال متفاوت می باشد، یک نوع از سلول های پیش ساز مغز به نام گلیا شعاعی پایه را در مغز انسان مدرن بالا می برد.
بخش عمده ای از نورون ها در نئوکورتکس درحال رشد، (ناحیه ای از مغز که برای خیلی از عملکردهای شناختی ضروری است) توسط سلول های گلیال شعاعی پایه تولید می شوند. دانشمندان بعد از بررسی به این نتیجه رسیدند که این جایگزینی اسید آمینه اختصاصی برای انسان در TKTL۱ زمینه ساز تولید نورون بالاتری در قشر قدامی درحال رشد نئوکورتکس در انسان های امروزی نسبت به نئاندرتال ها است، چونکه فعالیت TKTL۱ بخصوص در قشر قدامی مغز انسان جنین بالاست.
در این مطالعه، دانشمندان عموما روی پروتئین ترانسکتولاز ۱ (TKTL۱) تمرکز کردند. در انسان مدرن، TKTL۱ حاوی آرژنین در موقعیت توالی مورد بحث است، در حالیکه TKTL۱ نئاندرتال حاوی اسید آمینه لیزین مورد بحث است. در نئوکورتکس انسان جنینی، TKTL۱ در سلول های پیش ساز نئوکورتیکال (سلول هایی که همه نورون های قشر مغز از آنها مشتق می شوند) یافت می شود. قابل ذکر است که سطح TKTL۱ در سلول های پیش ساز لوب قدامی در بالاترین میزان خود است.
دانشمندان در گام بعد، اهمیت این تغییر اسید آمینه را برای رشد نئوکورتکس بررسی کردند. آنها TKTL۱ انسان مدرن یا نوع نئاندرتال را وارد نئوکورتکس جنین های موش کرده و مشاهده نمودند که سلول های گلیال شعاعی پایه، نوعی از اجداد نئوکورتیکال که گمان می رود نیروی محرکه برای مغز بزرگ تر هستند)، با نوعTKTL۱ انسان مدرن افزایش پیدا کرده است، اما در نئاندرتال ها این گونه نبوده است. در نتیجه، مغز جنین های موش با TKTL۱ انسان مدرن حاوی نورون های بیشتری بود.
در ادامه، پژوهشگران به بررسی این مورد پرداختند که این اثرات چقدر برای رشد مغز انسان قابل توجه است. برای دستیابی به این هدف، آنها از ارگانوئیدهای مغز انسان استفاده کردند تا آرژنین موجود در TKTL۱ انسان مدرن را جایگزین خصوصیت لیزین TKTL۱ نئاندرتال کنند.
پژوهشگران این مطالعه تاکید کردند: دریافتیم که با اسید آمینه نوع نئاندرتال TKTL۱، سلول های گلیال شعاعی پایه کمتری نسبت به نوع انسان مدرن تولید می شود و در نتیجه، نورون های کمتری هم تولید می شود. این به ما نشان داده است که حتی اگر نمی دانیم مغز نئاندرتال چند نورون دارد، می توانیم فرض نماییم که انسان های امروزی نورون های بیشتری در قشر قدامی مغز دارند.
منبع: fixserver.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب