ستاره شناسان برای اولین بار روشن و خاموش شدن یک کوتوله سفید را مشاهده نمودند
فیکس سرور: ستاره شناسان انگلیسی با بهره گیری از ماهواره ناسا، برای اولین بار توانستند روشن و خاموش شدن یک کوتوله سفید را ببینند.
به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، ستاره شناسان "دانشگاه دورام"(Durham University) انگلستان از یک ماهواره بهره برده اند تا برای اولین بار، روشن و خاموش شدن یک کوتوله سفید را ببینند.
این گروه پژوهشی، ماهواره ناسا موسوم به "ماهواره نقشه بردار فراخورشیدی گذران" یا "تس"(TESS) را به کار برده اند تا این پدیده منحصر به فرد را رصد کنند.
کوتوله های سفید همان چیزی هستند که بیشتر ستارگان بعد از سوزاندن هیدروژنی که سوخت آنها را تامین می کند، به آن تبدیل می شوند. کوتوله های سفید حدودا به اندازه زمین هستند اما جرمی به اندازه جرم خورشید دارند.
بررسی ها نشان می دهند کوتوله سفیدی که این گروه پژوهشی رصد کرده اند، از یک ستاره همراه درحال گردش تغذیه می کند.
ستاره شناسان در بررسی های خود مشاهده نمودند که این کوتوله سفید، روشنایی خودرا طی ۳۰ دقیقه از دست می دهد. پیش تر مشاهده شده بود که این فرایند، طی چند روز تا چند ماه رخ می دهد.
روشنایی یک کوتوله سفید، تحت تاثیر مقدار مواد اطراف آنست که کوتوله سفید از آنها تغذیه می کند؛ بدین سبب بگفته پژوهشگران، چیزی در تغذیه آن تداخل به وجود می آورد.
پژوهشگران امیدوارند که این کشف به آنها کمک نماید تا اطلاعات بیشتری را در مورد فیزیک ورای "برافزایش"(Accretion) به دست بیاورند. اجرامی مانند سیاهچاله ها، کوتوله های سفید و ستاره های نوترونی طی پروسه برافزایش، از مواد اطراف ستارگان همسایه تغذیه می کنند.
پژوهشگران این پدیده را در یک سیستم دوتایی ستاره ای موسوم به "TW Pictoris" مورد بررسی قرار دادند که حدود ۱۴۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد.
سیستم TW Pictoris، از یک کوتوله سفید تشکیل شده است که از یک "قرص برافزایشی"(Accretion Disk) در اطراف خود تغذیه می کند. سوخت این قرص برافزایشی، با هیدروژن و هلیوم ستاره کوچک تر همراه آن تامین می شود. کوتوله سفید با تغذیه کردن، روشن تر می شود.
این گروه پژوهشی با استفاده از ماهواره تس که بطور معمول برای جستجوی سیارات بیرون از منظومه شمسی به کار می رود، کاهش و افزایشی را در میزان روشنایی دیدند که پیش تر هیچ گاه در مورد یک کوتوله سفید و در چنین مقیاس زمانی کوتاهی دیده نشده بود.
از آنجائیکه جریان مواد روی قرص برافزایشی کوتوله سفید که از ستاره همراه آن به دست می آید، نسبتا ثابت است، نباید درخشندگی آنرا در چنین بازه زمانی کوتاهی به شدت تحت تاثیر قرار دهد. در عوض، پژوهشگران باور دارند که آنچه شاهد آن هستند، می تواند پیکربندی مجدد میدان مغناطیسی سطح کوتوله سفید باشد.
کوتوله سفید در حالت روشن و هنگامی که روشنایی زیاد است، طبق معمول از قرص برافزایشی تغذیه می کند. سیستم ناگهان خاموش می شود و روشنایی آن کاهش پیدا می کند.
بگفته پژوهشگران، هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، میدان مغناطیسی به سرعت درحال چرخش است؛ بطوریکه یک مانع گریز از مرکز، رسیدن سوخت از قرص برافزایشی را به کوتوله سفید متوقف می کند. در این مرحله، مقدار سوختی که کوتوله سفید می تواند از آن تغذیه کند، تنظیم می شود.
سیستم بعد از مدتی، گاه و بیگاه باردیگر روشن می شود و روشنایی به سطح ابتدایی خود باز می گردد.
دکتر "سیمون اسکارینجی"(Simone Scaringi)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: تغییرات روشنایی که در کوتوله های سفید مشاهده می شوند، نسبتا کند هستند و در بازه های زمانی بین روزها تا ماه ها رخ می دهند.
وی ادامه داد: مشاهده درخشندگی TW Pictoris در ۳۰ دقیقه، به نوبه خود خارق العاده به حساب می آید برای اینکه در سایر کوتوله های سفید دیده نشده و کاملا غیرمنتظره است.
اسکارینجی افزود: این واقعا یک پدیده ناشناخته است و از آنجائیکه ما می توانیم این پدیده را با رفتارهای مشابه در ستارگان نوترونی بسیار کوچکتر مقایسه نماییم، می تواند گامی مهم در درک بهتر روند تغذیه سایر اجرام متراکم از مواد اطراف و نقش مهم میدان های مغناطیسی در این پروسه باشد.
ستاره شناسان امیدوارند در پروژه های پژوهشی آینده، نمونه های دیگری از این رفتار را جستجو کنند تا اطلاعات بیشتری را در مورد برافزایش به دست بیاورند.
این پژوهش، در مجله "Nature Astronomy" به چاپ رسید.
منبع: fixserver.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب