آنزیم هایی كه از پوست در مقابل میكروب ها و ویروس ها محافظت می كنند
پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، آنزیم هایی را شناسایی کرده اند که از پوست در مقابل میکروب ها و ویروس ها محافظت می کنند.
به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، بدن انسان بصورت مداوم در معرض عوامل مختلف محیطی از ویروس ها گرفته تا باکتری ها و قارچ ها قرار دارد اما بیشتر این ارگانیسم های میکروبی، واکنش کمی را در پوست بدن برمی انگیزند که مسئولیت نظارت و محافظت در مقابل خطرات خارجی را بر عهده دارد.
پژوهشگران تا حالا مطمئن نبودند که چه اتفاقی رخ می دهد و چرا پوست ما بطور مداوم ملتهب نمی گردد.
دانشمندان "دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو"(UCSD)، دو آنزیم را شناسایی کرده اند که مسئول محافظت از پوست ما و سلامتی کل بدن در مقابل متجاوزان میکروبی بی شمار هستند. این آنزیم ها موسوم به "هیستون داستیلاز"(HDACs)، واکنش التهابی پوست را مهار می کنند.
"ریچارد گالو"(Richard Gallo)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ما دریافته ایم که چرا می توانیم میکروب های خاصی را که روی پوست ما زندگی می کنند، تحمل کنیم؛ در صورتیکه همین میکروب ها در صورت قرار گرفتن در سایر قسمت های بدن، ما را بیمار می کنند. ما در این پژوهش، آنزیم هایی را شناسایی کرده ایم که روی کروموزوم سلول های خاص پوست کار می کنند و تحمل ایمنی را به وجود می آورند.
وی ادامه داد: اگر این آنزیم ها به سلول های ما نگویند که باکتری های خاصی را نادیده بگیرند، ما روی پوست خود بصورت مداوم راش خواهیم داشت.
بگفته گالو و همکارانش، مکانیسم بالقوه در مورد نحوه تعامل محیط با عملکرد سلول و تغییر دادن آن، بواسطه کنترل اپی ژنتیک بیان ژن عمل می کند. در سلول های پوست، پروتئین های موسوم به "TLRs"، به سلول ها امکان می دهند تا محیط اطراف و خطرات احتمالی را درک کنند.
در بیشتر اندام ها، TLRs مانند یک سیستم هشدار عمل می کنند که به بروز یک واکنش التهابی در مقابل تهدیدها منجر می شوند اما در سلول های پوست، دو آنزیم شناسایی شده HDAC همچون "HDAC8" و "HDAC9" به مهار کردن واکنش التهابی می پردازند.
"جرج سن"(George Sen)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این یکی از اولین نشانه های نحوه تعامل میکروبیوم با عوامل اپی ژنتیک در پوست و تعدیل رفتار پوست بواسطه واکنش التهابی است. هر محیطی که ما با آن روبرو می شویم، می تواند واکنش خاص فرد را تغییر دهد. از آنجائیکه این تغییر اپی ژنتیک، برگشت پذیر است، ما می توانیم واکنش التهابی پوست خودرا بواسطه هدف قرار دادن این آنزیم ها کنترل نماییم.
این پژوهش ابتدا روی موش هایی انجام شد که HDAC8 و HDAC9 آنها از نظر ژنتیکی حذف شده بود. در نتیجه، پوست موش ها نتوانست قرار گرفتن در معرض میکروب یا ویروس را تحمل کند. این موضوع، به افزایش واکنش ایمنی بدن منجر گردید. سپس پژوهشگران، این یافته ها را با سلول های انسانی و در ظرف کشت آزمایش کردند.
گالو اظهار داشت: شاید این پژوهش بتواند نحوه درمان التهاب پوست یا سایر بیماریهای پوستی را تغییر دهد.
وی ادامه داد: این یک روش کاملا جدید برای فکر کردن در مورد تنظیم سیستم ایمنی پوست است. ما بواسطه تغییر در فعالیت HDAC، یک روش احتمالی را برای کشف و خاموش کردن التهاب های غیر ضروری فراهم نموده ایم که با خود سلول های پوست کار می کند. داروها در آینده طوری طراحی می شوند که این آنزیم ها را فعال و غیرفعال کنند و بعنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک به درمان بیماریهای پوستی بپردازند.
این پژوهش، در مجله "Science Immunology" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب