كپك های فوق مقاوم در ایستگاه فضایی به اشعه های مرگبار لبخند می زنند
به گزارش فیكس سرور محققان دریافته اند كپك هایی كه در ایستگاه فضایی(چنانچه در عكس می بینیم) مشاهده می شوند مقاومت بسیار بالایی در مقابل تابش اشعه های مرگبار كیهانی دارند كه سلامت فضانوردان را به خطر می اندازد.
به گزارش فیكس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، كپك ها معمولاً در ایستگاه بین المللی فضایی(ISS) یافت می شوند و به اندازه كافی در مقابل تابش اشعه ها مقاوم هستند.
این كپك ها تا ۲۰۰ برابر تابش اشعه ایكس مورد نیاز برای كشتن یك انسان قدرت تحمل دارند.
آزمایشات تعدادی از محققان به رهبری "مارتا كورتسائو" میكروبیولوژیست مركز هوافضای آلمان(DLR) در كلن نشان داده است سترون كردن یا همان استریل. و ضد عفونی كردن فضاپیمای بین سیاره ای امكان دارد خیلی سخت تر از آنچه قبلاً تصور می شد، باشد.
در فیلم های علمی-تخیلی بیشتر از هر چیزی تمیز و درخشان بودن فضاپیماها به چشم می آید كه مثل یك اتاق جراحی پاكیزه هستند. در صورتیكه فضاپیماهای واقعی مانند ایستگاه فضایی این گونه نیستند.
ایستگاه فضایی مجموعه ای از قوطی های مهر و موم شده است كه افرادی در آن اقامت دارند و همه فعالیت های روزمره خودرا در همان جا انجام می دهند. آنها در حین انجام فعالیت عرق می كنند، وسایل را لمس می كنند و هوای مرطوب بازدم می كنند. حتی تمیز كردن منظم و وجود سیستم پشتیبانی زندگی كه برای تحت كنترل داشتن همه چیز طراحی شده، باز هم در از بین بردن كامل كپك ها و باكتری ها ناتوان هستند.
این مساله به اندازه كافی بد است و فضانوردان را در معرض خطر قرار می دهد، چونكه با هر بار نفس كشیدن مقداری از این قارچ ها و باكتری ها را وارد بدن خود می كنند.
كورتسائو و تیمش روی "آسپرژیلوس"(Aspergillus) و "پنی سیلیوم"(Pennicillium) كه رایج ترین قارچ های موجود در ایستگاه فضایی هستند، كار كردند و مشخص شد خلاص شدن از دست آنها حتی سخت تر از چیزی است كه تصور می شد و اینكه آنها حتی امكان دارد قادر به زندگی در فضای خارج از ایستگاه فضایی هم باشند.
آسپرژیلوس یكی از جنس هایی است كه شامل صدها گونه كپك یافت شده در اقلیم متنوع در سرتاسر جهان است و برخی گونه های آن بیماری زا و برخی دیگر دارای كاربرد صنعتی و غذایی هستند. آسپرژیلوس فلاووس، آسپرژیلوس پارازیتیكوس و آسپرژیلوس فومیگاتوس گونه های بیماری زا بوده و آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اورایزا گونه های مفید آن هستند.
پنی سیلیوم نام یك سرده از قارچ ها است كه در حیطه محصولات غذایی و دارویی مورد توجه قرار می گیرد. گونه ای از این سرده در تولید پنی سیلین كه مولكولی آنتی بیوتیك است، كاربرد دارد و گستردگی آن بیشتر از سیصد گونه است.
محققان نمونه هایی از قارچ "آسپرژیلوس" و "پنی سیلیوم" را تحت تابش اشعه ایكس، یون های سنگین و نور فرابنفش با فركانس بالا در انواع و شدت های موجود در فضا قرار دادند. قرار گرفتن در معرض چنین تابشی دی. ان. ای انسان را تخریب می كند و ساختارهای سلولی را تجزیه می كند، اما این كپك ها با وجود قرار گرفتن در معرض تابش اشعه ایكس تا ۱۰۰۰ گری(gray-واحد جذب یك ژول انرژی در یك كیلوگرم ماده)، یون های سنگین تا ۵۰۰ گری و اشعه ماوراء بنفش تا ۳۰۰۰ ژول در متر مربع زنده ماندند.
برای دانستن میزان خطرناك بودن این تابش ها برای انسان بد نیست بدانید كه پنج گری یك انسان را می كشد و ۰.۷ گری میزان تابشی است كه ماموریت "مارس" در یك ماموریت ۱۸۰ روزه تجربه نمود.
از آنجایی كه این كپك ها می توانند در گرما، سرما، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و خشكی زنده بمانند، عدم نابودی آنها در مقابل تابش اشعه ها چالش جدیدی است. این بدان مفهوم است كه نه تنها در ماموریت های فضایی باید تلاش زیادی برای پاكیزه نگه داشتن فضاپیما صورت گیرد، بلكه به این معنا است كه استریل كردن ماموریت های سیاره ای بدون سرنشین كه باید به منظور جلوگیری از آلوده شدن سیارات دیگر كاملاً پاك باشند، دشوارتر خواهد بود.
البته با عنایت به گفته های كورتسائو، این اتفاق جنبه مثبت هم دارد. از آنجایی كه كشتن كپك ها دشوار است، سازش با آنها و رشد دادن آنها تحت شرایط كنترل شده در فضا آسان است، بدین سبب می توان آنها را بعنوان مواد اولیه یا بعنوان كارخانه های زیستی بهره برد.
كورتسائو می گوید: كپك می تواند برای تولید چیزهای مهم و تركیباتی مانند آنتی بیوتیك ها و ویتامین ها استفاده گردد. كپك فقط عامل بیماری انسان و فاسد كننده مواد غذایی نیست، بلكه می تواند برای تولید آنتی بیوتیك ها یا سایر موارد مورد نیاز در ماموریت های طولانی مدت فضایی استفاده گردد.
از آنجایی كه این مطالعه تنها تابش را در نظر گرفته است، آزمایش های مداری برای اواخر امسال برنامه ریزی شده است كه توانایی كپك ها را برای مقاومت در مقابل تركیب تابش، فضای خلاء، سرما و گرانش كم در فضا خواهد آزمود.
كپك، كفك، كفره یا كپره نامی است همگانی برای همه گونه های قارچ های ذره بینی كه به ریخت رشته های چندسلولی كه "هایف" نامیده می شود، رشد می كنند. در گذشته از كپك ها برای درمان بیماری ها هم بهره می بردند. برخی كپك ها دارویی به نام پنی سیلین پدید می آورند.
از نمونه های كپك می توان كپك سفید را برشمرد كه بر روی خمیر و نان نم دار، كلافه ای سفید مانند پنبه درست می كند. از دیگر نمونه های كپك، پرنسپوره ها هستند كه انگل رستنی های گوناگون می شوند و كشاورزان می كوشند از رویش آن جلوگیری نمایند.
كپك ها می توانند در یخچال هم برویند. برخی كپك های زیان آور، زهرهایی به نام مایكوتوكسین از خود تراوش می كنند كه می تواند به سرطان های گوناگون و زاده شدن نوزادان نارسا و بی اندام بیانجامد. از آنجایی كه این سم به ژرفای خوراك رخنه می كند و آنرا می آلاید، نمی توان اظهار داشت كه بخش كپك زده خوراك را جدا كرده و بخش دیگر آنرا بخورید.
سِتَروَن كردن یا استریل كردن فرآیندی است كه میكروارگانیسم ها و عوامل انتقال دهنده آنها همچون قارچ، باكتری، هاگ باكتری و ویروس را از سطح اجسام از بین می برد. فرایند استریل كردن بسته به جنس تجهیزات نیازمند به استریلیزاسیون شامل روش های گرمایی خشك (فوور)، گرمایی مرطوب (اتوكلاو)، شیمیایی، رادیواكتیو (پرتوگاما) و فیلتراسیون می شود. استریل یا سترون به مفهوم كاملاً عاری از باكتری یا قارچ یا ویروس یا دیگر میكروارگانیسم های بیماری زا و غیربیماری زا (در مورد اشیای بی جان) است. هدف از استریل كردن جلوگیری از انتقال عفونت است.
نتایج این مطالعه در كنفرانس علمی Astrobiology 2019 عرضه شد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب