به گزارش فیكس سرور به نقل از ایسنا، می توان مثال های فراوانی از مبحث جاسوسی سایبری در سال های اخیر عرضه داد. برای مثال نفوذ در سازمان ثبت احوال كشور آمریكا كه در آن سوابق ۲۱ میلیون نفر شهروند آمریكایی دزدیده شد و شامل ۵ میلیون سوابق انگشت نگاری شهروندان هم بود، گفته می گردد ممكن است این حمله را هكرهای چینی كه مورد حمایت دولت چین هستند انجام داده باشند.
اما شاید یكی از معروف ترین این حملات، حمله به انتخابات ریاست جمهوری آمریكا در سال ۲۰۱۶ و سرقت ایمیل های حزب دموكرات باشد. در گزارش وب سایت پلیس فتا آمده كه سرویس جاسوسی آمریكا اعلام كرده كشور روسیه پشت این حملات بوده است. هدف جاسوسی-سایبری سرقت است و نه تولید خسارت ولی نباید نادیده گرفت كه چنین حملاتی می توانند تاثیر به سزایی در خسارت داشته باشند. برای مثال حقوقدانان در حال بررسی هستند كه آیا هك و نفوذ برDNC و افشای بعدی ایمیل ها تحت قوانین بین المللی غیرقانونی است یا خیر؟
بعضی ها معتقدند كه این امر دخالت در امورات سایر كشورهاست ازاین رو یك واكنش در خور و شایسته مثل نفوذ متقابل، پاسخ این امر خواهد بود. برخی دیگر هم معتقدند كه این امر نیازی به پاسخ ندارد و همان گونه كه مشخص است مرز بین جنگ سایبری و جاسوسی-سایبری گنگ و نامفهوم است.
مطمئنا رفتار لازم در برابر نفوذ داخل شبكه ها و یا جست وجو در نرم افزارهای آن شبكه یكی و مشابه خواهد بود ولی نتایج این دو عمل متفاوت است. برای اشخاصی كه قصد دفاع دارند درك این مورد كه فرق بین دشمنی كه در جست وجوی برنامه های جاری یك شبكه است یا به دنبال یافتن برنامه های مخفی و سری، دشوار است.
رئیس سازمانNSA در یك بازجویی مقابل سنای آمریكا گفته كه نفوذ در ساختارهای حیاتی آمریكا از نقطه نظر وقوع چنین حملاتی می تواند این طور به نظر برسد كه آمادگی لازم در برابر حملات آینده كه قصد ضربه زدن به آمریكا یا حداقل بازدارندگی آمریكا و سایر كشورها از محافظت و دفاع منافع حساس و مهم را دارند باید كسب شود.
جنگ سایبری و جنگ اطلاعاتی
مفهوم جنگ اطلاعاتی به طور قریب به جنگ سایبری مربوط می گردد. این ارتباط بدین گونه است كه در آن از نفوذ اطلاعات و تبلیغات به منظور نفوذ به اطلاعات اشخاص دیگر مانند شهروندان سایر كشورها استفاده می گردد. در این نفوذ اطلاعاتی ممكن است از مدارك و اسنادی كه توسط هكرها سرقت شده و بعدها انتشار یافته استفاده گردد. شاید هم شاهد استفاده از شبكه های اجتماعی به منظور بخش خبرهای دروغین باشیم.
غربی ها، جنگ سایبری و جنگ سرقت اطلاعات را دو مقوله ی جدا از هم می دانند، در حالی كه بعضی تحلیلگران بر این باورند كه نظریه های نظامی گری كشورهای چین و روسیه این دو مقوله را مرتبط با هم می خوانند. بطور قطع این احتمال وجود خواهد داشت كه راهبرد نظامی غرب در حال برنامه ریزی در جهت یك جنگ سایبری غلط و اشتباه است.
احتمال وقوع جنگ سایبری محض خیلی دور از ذهن است و این مفهوم قبلا مثل سایر تكنولوژی ها مانند زیردریایی ها و هواپیماهای جنگنده در برنامه های نظامی وسیع گنجانده شده است. این به معنای عدم ارتباط این دو مقوله نیست بلكه به مفهوم این است كه تنها بعضی از انواع قابلیت های سایبری ممكن است در درگیری های نظامی به كار گرفته شوند. یقینا تسلیحات سایبری ممكن است به یك خصوصیت كم تنش تبدیل شود زیرا این تسلیحات قابلیت تولید گنگی و هرج و مرج دارند نه خسارت.
اما ایده ی جنگ محض كشورها با تسلیحات سایبری، دور از ذهن خواهد بود و دلیل آن هم این است كه ساخت تسلیحات سایبری سخت و هزینه آن گزاف است و تنها می تواند اهداف محدودی را مورد حمله قرار دهد و تنها بر كشورها و دشمنانی اثرگذار است كه سیستم های نسبتا پیشرفته ای در زمان اولیه حمله داشته باشند.