شکار نخستین باد فضایی به دست جیمز وب
فیکس سرور: تلسکوپ فضایی جیمز وب نخستین تصویر از بادهایی را که از یک قرص تشکیل سیاره در اطراف یک ستاره جوان می آیند، ثبت کرده است.
به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا، تشکیل سیاره فرآیندی پیچیده و طولانی است و دانشمندان تا حالا در کوشش برای درک فرآیندهای زیربنایی مختلفی بوده اند که بر ایجاد سیاره ها حاکم است و الان نسل جدید تلسکوپ های فضایی که جیمز وب نام دارد، به کمک آنها آمده است.
به نقل از آی ای، تلسکوپ فضایی جیمز وب نخستین تصویر از بادهایی را شکار کرده است که از یک قرص تشکیل سیاره که نسبتا قدیمی است، می آیند.
پژوهشگران دانشگاه آریزونا و موسسه جستجوی هوش فرازمینی(SETI) از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای مطالعه دیسکی که ستاره جوان TCha را احاطه کرده بود، استفاده کردند.
گاز پراکنده
ستاره TCha در مقایسه با خورشید باشکوه ما یک ستاره نسبتا جوان است. این ستاره درون یک دیسک فرسایشی با شکاف گرد و غبار بزرگ در شعاع حدود ۳۰ واحد نجومی قرار گرفته است.
این دیسک درحال پراکندگی فعال محتوای گاز خود یا به عبارتی تولید باد است. حالا این گاز درحال پراکنده شدن با کمک چهار خط گازهای نجیب نئون(Ne) و آرگون(Ar) تصویربرداری شده است.
خط نئون نخستین بار در سال ۲۰۰۷ با بهره گیری از تلسکوپ فضایی اسپیتزر مشاهده شد و کارشناسان این خط را به عنوان نشانگر بادها شناسایی نمودند.
در این مطالعه جدید، پژوهشگران به یافتن دلیل تشکیل این بادهای گازی پراکنده پرداختند.
نامان باجاج، سرپرست این مطالعه از دانشگاه آریزونا می گوید: این بادها می توانند توسط فوتون های ستاره ای پرانرژی(نور ستاره) یا میدان مغناطیسی که دیسک تشکیل دهنده سیاره را احاطه می کنند، هدایت بشوند.
پژوهشگران می گویند این یافته می تواند شناخت آنها را از ایجاد سیاره ها گسترش دهد.
بینش هایی در مورد ایجاد سیاره
در بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران آمده است: دانستن زمانی که گاز پراکنده می شود، مهم می باشد، برای اینکه زمان باقی مانده برای سیارات نوپا را برای مصرف گاز از محیط اطراف خود محدود می کند.
علاوه بر این، این یافته ها می توانند بینش هایی را در مورد پروسه زیربنایی که منجر به تکامل سیارات در منظومه شمسی ما شد، عرضه کنند.
منظومه شمسی ما شامل سیاره های سنگی و گازی است. سیارات درونی آن یعنی عطارد، زهره، زمین و مریخ، همگی سنگی هستند. در عین حال، چهار سیاره بیرونی آن یعنی مشتری، زحل، اورانوس و نپتون همگی غول های گازی هستند.
با این وجود، فرضیه سازی شده است که جرم اولیه در قرص های تشکیل سیاره عمدتا گازی است.
این موضوع، یک پرسش گیج کننده را به وجود می آورد. این که این گاز چه زمانی و چگونه پراکنده می شود و بر نتیجه تشکیل سیاره چه تأثیری می گذارد؟
نتایج این یافته ها بینش جدیدی را در مورد فعل و انفعالات پیچیده ای ارائه می دهد که منجر به پراکندگی گاز و غبار حیاتی برای تشکیل سیاره می شود.
در بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران توضیح داده شده است که با درک مکانیسم های پشت پراکندگی دیسک، دانشمندان می توانند زمان بندی و محیط های مساعد برای تولد سیارات را بهتر پیش بینی کنند.
پژوهشگران همین طور شبیه سازی هایی را برای درک بهتر پراکندگی ناشی از فوتون های ستاره ای انجام دادند و این شبیه سازی ها با داده های واقعی مقایسه شد.
شبیه سازی ها تأیید کردند که این یافته با پراکندگی ناشی از فوتون های ستاره ای با انرژی بالا توضیح داده می شود.
اندازه گیری هر چهار خط گازهای نجیب توسط جیمز وب همین طور بینش هایی را در مورد میزان گاز پراکنده شده ارائه کرد.
این یافته ها در مجله Astronomical انتشار یافته است.
منبع: فیكس سرور
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب