این موجود دریایی می تواند یک بدن جدید برای خود بسازد!
به گزارش فیکس سرور، بررسی جدید پژوهشگران آمریکایی نشان داده است که یک موجود دریایی با کمک سلول های پیر می تواند به رشد مجدد کل بدن خود کمک می نماید.
به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی «موسسه ملی سلامت آمریکا»(NIH)، پژوهش جدیدی که در مورد ترمیم اندام و پیری توسط پژوهشگران مؤسسه ملی سلامت و همکارانشان انجام شده است، بررسی می کند که یک موجود دریایی کوچک چگونه یک بدن کاملا جدید را فقط از دهان خود بازسازی می کند.
پژوهشگران در این پروژه، آران ای یک حیوان کوچک لوله ای شکل معروف به «هایدراکتینیا سیمبایولونگیکارپس»(Hydractinia symbiolongicarpus) را که روی پوسته «خرچنگ های گوشه گیر»(Hermit crabs) زندگی می کند، توالی یابی کردند. درست زمانیکه هایدراکتینیا بازسازی بدن جدید را آغاز کرد، پژوهشگران یک نشانه مولکولی در رابطه با فرایند بیولوژیکی پیری را شناسایی نمودند. هایدراکتینیا نشان داده است که فرآیندهای بیولوژیکی اساسی ترمیم و پیری در هم تنیده شده اند و دیدگاه جدیدی را در مورد چگونگی تکامل پیری عرضه می کند.
دکتر «چارلز روتیمی»(Charles Rotimi)، مدیر برنامه پژوهش درون دانشگاهی در «موسسه ملی پژوهش ژنوم انسانی»(NHGRI) وابسته به موسسه ملی سلامت آمریکا اظهار داشت: پژوهش هایی از این دست که زیست شناسی ارگانیسم های غیرعادی را بررسی می کنند، جهانی بودن خیلی از فرآیندهای بیولوژیکی را به نمایش می گذارند و نشان می دهند که هنوز چقدر در رابطه با عملکرد، روابط و تکامل آنها نمی دانیم. چنین یافته هایی، پتانسیل زیادی را برای عرضه بینش های جدید در مورد زیست شناسی انسان دارند.
گره گشایی از ریشه های تکامل فرآیندهای بیولوژیکی اساسی مانند پیری و ترمیم، برای درک کردن سلامتی و بیماری انسان ضروری می باشد. انسان ها تا حدودی ظرفیت ترمیم دارند؛ مانند التیام استخوان شکسته یا حتی رشد مجدد کبد صدمه دیده. برخی دیگر از حیوانات مانند سمندر و گورخرماهی می توانند کل اندام ها را جایگزین کنند و به ترمیم اندام های متعدد بپردازند. با این حال، حیوانات دارای بدن ساده مانند هایدراکتینیا، اغلب قوی ترین توانایی های ترمیم را دارند که برجسته ترین آنها، پرورش دادن یک بدن کاملا جدید از یک قطعه بافت است.
دکتر «اندی باکسوانیس»(Andy Baxevanis)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: بیشتر پژوهش هایی که در مورد پیری انجام شده اند، به التهاب مزمن، سرطان و بیماری های در رابطه با افزایش سن مربوط هستند. در انسان معمولاً سلول های پیر می مانند و به التهاب مزمن و القای پیری در سلول های مجاور منجر می شوند. ما می توانیم از حیواناتی مانند هایدراکتینیا، در مورد چگونگی مفید بودن پیری بیاموزیم و درک خویش را در مورد پیری و ترمیم گسترش دهیم.
پیش از این، پژوهشگران دریافتند که هایدراکتینیا دارای گروه خاصی از سلول های بنیادی برای ترمیم کردن است. این سلول های بنیادی می توانند به انواع دیگری از سلول ها تبدیل شوند تا برای ایجاد قسمت های جدید بدن مفید باشند. در انسان، سلول های بنیادی عموما در رشد نقش دارند اما ارگانیسم های بسیار احیاکننده مانند هایدراکتینیا، از سلول های بنیادی در طول عمر خود استفاده می نمایند. هایدراکتینیا، سلول های بنیادی محرک ترمیم را در بخش پایین بدن خود ذخیره می کند. با این حال، زمانیکه پژوهشگران دهان را برمی دارند، نسخه جدیدی از آن ایجاد می شود.
برخلاف سلول های انسانی که در سرنوشت خود گیر افتاده اند، سلول های بالغ بعضی از ارگانیسم های بسیار احیاکننده می توانند در صورت زخمی شدن ارگانیسم، به سلول های بنیادی بازگردند. در هر حال، این فرایند به خوبی درک نشده است. بنابراین، پژوهشگران این نظریه را مطرح نمودند که هایدراکتینیا احیانا سلول های بنیادی جدیدی را تولید می کند و به دنبال نشانه های مولکولی بودند که می توانند این فرایند را هدایت کنند.
هنگامی که توالی آران ای پیری را نشان داد، پژوهشگران برای یافتن توالی هایی مانند ژن های در رابطه با پیری انسان، ژنوم هایدراکتینیا را اسکن کردند. از میان سه ژن که آنها شناسایی نمودند، یکی در سلول های نزدیک به محل بریدگی مشخص بود. هنگامی که پژوهشگران این ژن را حذف کردند، توانایی حیوانات برای ایجاد سلول های پیر متوقف گردید و بدون سلول های پیر، حیوانات سلول های بنیادی جدیدی ایجاد نکردند و نمی توانستند بازسازی کنند.
پژوهشگران، سلول های پیر هایدراکتینیا را دنبال کردند تا دریابند که این حیوان چگونه اثرات مضر پیری را دور می زند. هایدراکتینیا به صورت غیرمنتظره ای، سلول های پیر را از دهان خود خارج کرد. باآنکه انسان نمی تواند به این راحتی از شر سلول های پیر خلاص شود اما نقش ژن های در رابطه با پیری در هایدراکتینیا نشان داده است که روند پیری چگونه تکامل یافته است.
ما انسان ها آخرین بار بیشتر از ۶۰۰ میلیون سال پیش با هایدراکتینیا و خویشاوندان نزدیک آن یعنی عروس دریایی و مرجان ها، جد مشترک داشتیم. این حیوانات اصلا پیر نمی شوند. به علت وجود این عوامل، هایدراکتینیا می تواند اطلاعات مهمی را در مورد نخستین اجداد حیوانی ما عرضه نماید. بنابراین، پژوهشگران این نظریه را مطرح می کنند که امکان دارد باردیگر زایی، عملکرد اصلی پیری در نخستین حیوانات بوده باشد.
باکسوانیس اظهار داشت: ما هنوز نمی دانیم که سلول های پیر چگونه به ترمیم کمک می کنند یا این که این فرایند در قلمرو حیوانات چقدر گسترده است. خوشبختانه، با مطالعه بعضی از دورترین خویشاوندان حیوانی خود می توانیم بعضی از اسرار ترمیم و پیری را کشف نماییم. این رازها امکان دارد در نهایت به پیشرفت رشته پزشکی ترمیمی و پژوهش های پیرامون بیماری های در رابطه با افزایش سن بیانجامند.
این پژوهش، در مجله «Cell Reports» به چاپ رسید.
منبع: فیكس سرور
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب