توسط دانشمندان دانشگاه كمبریج؛
فراموشی ناشی از پیری در موش ها معكوس شد!
فیکس سرور: دانشمندان دانشگاه ˮکمبریجˮ از دست دادن حافظه ناشی از پیری را در موش ها معکوس کردند و می گویند یک داروی دارای مجوز هم می تواند همین کار را برای انسان انجام دهد.
به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، دانشمندان دانشگاه "کمبریج" علت از دست دادن حافظه در ارتباط با افزایش سن و پیری را در موش ها یافتند. آنها در تحقیقات خود دریافتند که در آزمایش های آزمایشگاهی حتی میتوان از دست دادن حافظه را در موش های پیر برطرف کرد.
دانشمندان همواره به دنبال علل از دست رفتن حافظه ناشی از افزایش سن بوده اند. آنها یکی از این علتها را در داربستی یافتند که سلول های عصبی مغز را در جای خود نگه می دارد. این ساختارهای غضروف مانند که "شبکه های پرینورونال"(PNN) نامیده می شوند، سلول های عصبی مغز ما را احاطه می کنند. این شبکه ها به شکل جالب توجهی در سن 5 سالگی در انسان بعد از یک دوره که مغز طی آن یاد می گیرد، سازگار می شود و خاطرات ایجاد می کند، تشکیل می شوند.
نقش PNNها کاهش انعطاف پذیری مغز است و سبب می شود توانایی ایجاد خاطرات جدید در عین افزایش کارایی مغز در انجام کارهای منظم کمتر شود. بنابراین است که با افزایش سن، یادگیری دشوار می شود. چونکه PNNها در تلاشند تا مغز را بیشتر و بیشتر کارآمد کنند. این کار بوسیله ی یک ماده تشکیل دهنده PNN به نام "کندرویتین 4-سولفات" انجام می شود.
با این وجود مغز انسان ثابت نیست و پیوسته می خواهد خاطرات جدیدی ایجاد نماید. ازاین رو از ترکیب مشابهی به نام "کندرویتین 6-سولفات" استفاده می شود که توانایی ایجاد خاطرات و یادگیری چیزهای جدید را بهبود می بخشد.
مغز با افزایش سن، تعادل این دو ترکیب را حفظ می نماید، اما با این وجود، "کندرویتین 4-سولفات" افزایش می یابد و توانایی ایجاد خاطرات جدید را می کاهد.
پروفسور "جیمز فاوست" و تیم محققان وی در مرکز ترمیم مغز "جان ون گیست" در دانشگاه "کمبریج" همراه با دکتر "جسیکا کوک" و تیم وی در دانشکده علوم پزشکی دانشگاه "لیدز" همکاری کردند تا بررسی نمایند که آیا از تغییر میزان کندرویتین سولفات ها میتوان برای بهبود حافظه سازی در سنین بالا بهره برد یا نه.
آنها برای مطالعه خود از موش های 20 ماهه استفاده کردند که موش های پیری محسوب می شوند. محققان سپس آنها را تحت آزمایش های مختلف برای مشاهده ظرفیت حافظه سازی قرار دادند و آنها را با موش های 6 ماهه مقایسه کردند. همانطور که انتظار می رفت، موش های 6 ماهه در کارهای حافظه سازی عملکرد بهتری داشتند. محققان سپس با استفاده از یک ویروس، PNN موش ها را آلوده کرده و میزان "کندرویتین 6-سولفات" را در آنها بالا بردند.
دکتر "کوک" از دانشگاه "لیدز" اظهار داشت: ما در هنگام درمان موش های مسن با این روش درمانی نتایج قابل توجهی را مشاهده کردیم. حافظه و توانایی یادگیری تا سطحی بازیابی شد که در موش های بسیار جوان تر هم مشاهده نمی شد.
پروفسور "فاوست" از دانشگاه "کمبریج" هم اظهار داشت که مولکول ها و ساختارهای مغز انسان و جوندگان یکسان است. ازاین رو مکانیسمی مشابه می تواند در انسان هم کارایی داشته باشد.
البته طبق گفته محققان، نیازی به آلوده کردن PNN انسان به ویروس نیست و یک داروی خوراکی که مجوز استفاده انسانی را برای سایر بیماری ها دریافت کرده است هم می تواند این وظیفه را انجام دهد. محققان قبلاً از آن در مطالعات روی موش ها بهره برده اند و الان معتقدند که می تواند از دست دادن حافظه در ارتباط با پیری را هم معکوس کند.
این تیم هم اکنون در تلاش است تا ببیند آیا این درمان می تواند برای بیماری آلزایمر هم مؤثر باشد یا خیر.
این مطالعه در مجله Molecular Psychiatry انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب