میكروربات هایی كه خودرا از سیستم ایمنی بدن پنهان می كنند
فیكس سرور: پژوهشگران آلمانی، میكروربات هایی ابداع نموده اند كه می توانند خودرا از سلول های ایمنی پنهان كنند تا دارورسانی را به صورت كارآمد در بدن انجام دهند.
به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از ادونسد ساینس نیوز، میکروربات ها این ظرفیت را دارند که آینده پزشکی را به صورت اساسی تغییر دهند. کوچک بودن میکروربات ها به آنها امکان می دهد تا مسیر خودرا در محیط های پیچیده و بسته پیدا کنند و داروها را به نواحی حساسی برسانند که دسترسی به آنها دشوار است. میکروربات ها می توانند نیاز به جراحی باز را برطرف کنند و با رساندن دارو به نواحی خاصی از بدن، عوارض جانبی درمان هایی مانند شیمی درمانی را به حداقل برسانند.
بااینکه این فناوری، امیدوارکننده است اما چالش های بسیاری مانع کاربرد بالینی آن می شوند که یکی از آنها، واکنش سیستم ایمنی بدن است برای اینکه سیستم ایمنی بدن، عوامل بیگانه را شناسایی می کند و از بین می برد.
دکتر "آبدون پنا فرانسش"(Abdon Pena-Francesch)، از پژوهشگران "موسسه ماکس پلانک"(Max Planck Institute) آلمان اظهار داشت: هنگامی که میکروربات ها به بدن ما وارد می شوند، سلول های سیستم ایمنی آنها را بعنوان تهدید شناسایی می کنند و طی پروسه "بیگانه خواری" یا "فاگوسیتوز"(Phagocytosis)، آنها را به سرعت از بین می برند. سلول های ایمنی خاصی، میکروربات ها را می خورند و آنها را از جریان خون بیرون می آورند. اگر ربات ها مورد شناسایی و حمله سیستم ایمنی قرار بگیرند، به محل مورد نظر نمی رسند و نمی توانند کار خودرا انجام دهند.
وی ادامه داد: این چالشی با سابقه طولانی است که فراتر از میکروربات ها مطرح می شود و نانوداروها و بطور کلی، دارورسانی را نیز در بر می گیرد. پژوهشگران تابحال تلاش نموده اند تا با اصلاح اندازه، شکل و شیمی عوامل حامل دارو مانند میکروربات ها، مشکلات پیش رو را برطرف کنند اما همیشه نهایتا میکروربات ها شناسایی می شوند و همین موضوع، تاثیر درمان را محدود می کند.
پژوهشگران در آغاز کار خود، مشکلی را که معمولا رخ می دهد، مورد بررسی قرار دادند. هنگامی که یک میکروربات به بدن وارد می شود، سطح آن بطور ناخواسته با پروتئین هایی که بطور تصادفی از آنجا عبور می کنند، پوشانده می شود. سلول های ایمنی موسوم به درشت خوار، مواد پوشیده از پروتئین را بعنوان تهدید شناسایی می کنند و به حذف آنها می پردازند.
پلیمرهای موسوم به "Zwitterionic"، در غلبه بر این مشکل، امیدوارکننده به نظر می رسند و بگفته این گروه پژوهشی، کارآیی آنها هم اکنون در ایمپلنت های پزشکی، نانوپلتفرم های دارورسانی و میکروربات ها یافت شده است.
این گروه پژوهشی برای ابداع میکروربات ها، از ترکیب دو نوع پلیمر Zwitterionic استفاده کردند که جذب پروتئین آنها در جریان خون پایین است. پژوهشگران توانستند بواسطه یک روند میکروچاپ حساس به نور، ساختارهای سه بعدی پیچیده ای را سر هم کنند و یک هیدروژل پلیمری را با کمک طراحی کامپیوتری بسازند.
میکروربات ها در آزمایش های صورت گرفته توانستند تا ۹۰ ساعت، از تشخیص درشت خوارها در امان بمانند. "پل کاباناک"(Pol Cabanach)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: میکروربات های ما توانستند پروتئین های ناخواسته را دفع کنند و اولین مراحل شناسایی شدن توسط سیستم ایمنی را پشت سر بگذارند. بدین ترتیب، میکروربات ها نوعی خاصیت پنهان کاری ایمنی نشان دادند.
این روند ساخت، به پژوهشگران امکان داد تا بتوانند حرکات میکروربات ها را با کمک یک میدان مغناطیسی خارجی کنترل کنند و به انتشار داروی مورد نیاز بپردازند.
پنا فرانسش افزود: بااینکه هنوز مشکلات بسیاری باقی مانده اند که باید قبل از بردن ربات ها به مراکز درمانی حل شوند اما این پژوهش، یک گام بزرگ در غلبه بر چالش پاکسازی ایمنی میکروربات ها محسوب می شود. انجمن های حوزه میکرورباتیکز، بسیار فعال می باشند و ما هر روز پیشرفت های جدیدی را برای برطرف نمودن چالش های کنونی و ارائه راهکارهای جدید می بینیم.
این پژوهش، در مجله "Advanced Materials" به چاپ رسید.
منبع: fixserver.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب