خاطرات چگونه شكل می گیرند و از یاد می روند؟
فیكس سرور: پژوهشگران ˮموسسه فناوری كالیفرنیاˮ(California Institute of Technology) در مطالعه اخیرشان موفق به شناسایی فرآیندهای عصبی شده اند كه موجب می شود بعضی از خاطرات به سرعت محو شده و برخی دیگر همیشه در ذهنمان بمانند.
به گزارش فیكس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، همه ما در زندگی لحظات خوب و بدی را تجربه كرده ایم كه بعضی از آنها در طول زمان به سرعت از یادمان رفته اند اما برخی دیگر همیشه در ذهن ما بوده و خواهند ماند. حالا پژوهشگران آمریكایی گروهی از نورون ها را شناسایی كرده اند كه روند این مساله را توضیح می دهد. بنا بر این است كه می توانیم نام بهترین دوست دوران كودكی خودرا كه سال ها ندیده ایم به خاطر بیاوریم اما به راحتی نام شخصی را كه لحظه ای با او ملاقات كرده ایم را فراموش خواهیم كرد. به عبارت دیگر، برخی از خاطرات طی چند دهه پایدار هستند، در صورتیكه برخی دیگر در عرض چند دقیقه محو می شوند.
پژوهشگران طی این مطالعه با استفاده از مدل موش ها دریافتند كه خاطرات قوی و پایدار توسط گروهی از سلول های عصبی كه همگام با هم شلیك می شوند، رمزگذاری می شوند و افزونگی را فراهم می كنند كه این مساله سبب پایداری همیشگی این خاطرات در ذهن ما می شود. این تحقیق می تواند به دانشمندان در درك بهتر تاثیر لطمه بر حافظه بعد از اتفاقاتی مانند سكته مغزی یا بیماری آلزایمر كمك نماید.
این مطالعه در آزمایشگاه "كارلوس لوییس"(Carlos Lois) استاد زیست شناسی و یكی از پژوهشگران و به سرپرستی" والتر گونزالز"(Walter Gonzalez) پژوهشگر مقطع فوق دكترای موسسه فناوری كالیفرنیا انجام شد.
طی این مطالعه پژوهشگران آزمایشاتی را جهت بررسی فعالیت عصبی موش ها هنگام یادگیری و به یاد سپردن مكان جدید انجام دادند. طی آزمایش پژوهشگران قفسه موش ها را در مكانی رو به دیوار قرار دادند. محفظه آنها ۵ فوت از دیوار فاصله داشت.
طی این مطالعه نمادهای منحصر به فرد كه مكان های مختلفی در امتداد دیوارها نشان می دادند به موش ها نشان داده شدند. بعنوان مثال یك علامت برجسته مثبت(+) در نزدیكی سمت راست دیوار و یك بریدگی زاویه دار در نزدیكی مركز دیوار به آنها نشان داده شد و در اختتام نیز در راه راه موش ها آب قند قرار دادند.
پس از آن موش ها مورد بررسی قرار گرفتند و پژوهشگران فعالیت نورون های خاصی را در ناحیه هیپوكامپ مغز موش ها اندازه گیری كردند. هیپوكامپ ناحیه ای در مغز است كه در آن خاطرات جدید ایجاد می شوند.
هنگامی كه یكی از موش ها آزاد شده و در راه قرار گرفت از اینكه چه كاری باید انجام دهد مطمئن نبود و به چپ و راست نگاه می كرد و سرگردان بود تا اینكه به آب قند رسید. در این لحظه، هنگامی كه موش متوجه نمادی بر روی دیوار شد، سلول های عصبی منفرد(single neurons) مغز آن فعال شدند.
اما با گذشت چندین تجربه و گذشت از مسیر، موش با آن نشانه ها آشنا شد و مكان قرار گرفتن آب قند را به خاطر آورد. با نزدیكتر شدن موش به آب قند، نورون های بیشتر و بیشتری با هماهنگی با دیدن هر نمادی بر روی دیوار فعال می شدند. در اصل موش با عنایت به هر نمادی، تشخیص می داد كه در چه مكانی قرار دارد.
محققان جهت بررسی درك اینكه خاطرات چگونه در طول زمان محو می شوند این كار را به مدت ۲۰ روز بر روی موش ها انجام دادند. طی آزمایش ها پژوهشگران دریافتند موش هایی كه حافظه های قوی دارند تعداد بیشتری نورون رمزگذاری شده دارند و بنا بر این به سرعت آن كارها و مكان ها را به خاطر آوردند.
پژوهشگران دریافتند حتی اگر بعضی از سلول های عصبی فعالیت متفاوتی را نشان داده بودند، هنگام تجزیه و تحلیل فعالیت گروه های بزرگی از نورون ها، حافظه موش از مسیر به وضوح قابل شناسایی بود. به عبارت دیگر، استفاده از گروه های نورون موجب می شود مغز گرفتار "افزونگی"(redundancy) شود و حتی اگر بعضی از نورون های اصلی ساكت یا لطمه دیده باشند، مغز خاطرات را به یاد می آورد.
داشتن حافظه سالم چندان اساسی است كه هرگونه اختلال در حافظه می تواند به شدت بر زندگی روزمره ما تأثیر بگذارد. پژوهشگران طی این مطالعه دریافتند كه خاطرات امكان دارد با افزایش سن، سریع تر از بین بروند برای اینكه حافظه توسط تعداد زیادی از نورون ها رمزگذاری می شود و در صورت عدم موفقیت هر یك از این سلول های عصبی، حافظه از بین می رود. این مطالعه نشان داده است كه یك روز، طراحی درمان هایی كه بتواند موجب جذب بیشتر تعداد نورون ها برای رمزگذاری یك حافظه شود، می تواند به جلوگیری از از دست دادن حافظه كمك نماید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب